Wie de eerste kuurgast was weet niemand. Zeker is dat men in elk geval tijdens de bronstijd (ca. 3.000 tot 800 jaar v. Chr.) al warme baden bezocht. Een oude Britse legende verhaalt dat de warmwaterbronnen van Bath door de eerste Keltische koningen werden ontdekt. Zochten zij er hun heil voor lichamelijke kwalen? Was het baden in het als door een wonder verwarmde water louter voorbehouden aan edelen? Ging deze afdaling in de koesterende en dampende poel gepaard met ritueel en magie? Archeologische opgravingen bij warmwaterbronnen hebben bronzen wapens en andere offerandes aan het licht gebracht. Het suggereert dat men de warme, uit de grond opwellende bronnen met ontzag benaderde.
Van de tegenwoordige koudwaterrage (Wim Hof, ‘the Iceman’) tot het hedonistisch genieten, van het zoeken naar lichamelijke genezing tot spirituele reiniging en van een sociale activiteit tot de libertijnse genotzucht, – de beweegredenen om een thermale bron, een koud bad of een luxe kuuroord te bezoeken zijn legio.

In zes live-lezingen (of twaalf videolezingen van ca. 45 minuten) wordt de ontwikkeling van het kuuroord geschetst. Daarin zullen zowel de rituele oorsprong (religieuze fysieke en spirituele reiniging) als de seculiere praktijk (ontspanning en gezondheid) aan bod komen, die in vele culturen evenzovele vormen heeft aangenomen. De reeks beperkt zich niet tot het kuren zelf. Ook de weerslag daarvan op bijvoorbeeld de literatuur (Thomas Mann, Hermann Hesse) en de populaire cultuur (toerisme en wellness) zal daarin uitgebreid worden belicht.