Het ontstaan van de eerste kunstenaarskolonies is onlosmakelijk verbonden met de Romantiek. Met de oprukkende industrialisatie komen natuur en platteland in beeld als tegenhanger van de moderne stedelijke beschaving. Waar aanvankelijk de stad geldt als het vanzelfsprekende domein van de kunstenaar, trekt deze kunstenaar vanaf ongeveer 1830 naar het platteland om zich te laven aan de ‘eenvoud’ en het ‘oorspronkelijke’. Op het platteland en in de natuur vindt men nog het onbedorven leven en kun je je laten inspireren door de wonderen van de schepping.

Niet alleen het landschap, ook haar bewoners worden ontdekt als vertegenwoordigers van een wereld waarin eenvoud en authenticiteit nog vanzelfsprekend is, – in tegenstelling tot het drukke en lawaaiige stadsleven. De sensitieve en voor het ‘pure’ en ‘zuivere’ ontvankelijke kunstenaar heeft een aandachtig oog voor treffende, verheven en karakteristieke taferelen van het soort dat men alleen op bijzondere en vaak afgelegen plaatsen aantreft. Het schilderachtige of pittoreske wordt een belangrijk thema in de kunst.

Deze zesdelige cursus is min of meer thematisch opgezet, waarbij de kunstenaarskolonies naar hun ‘karakter’ worden samengevoegd en besproken.