Sergej Diaghilev (1872 – 1929), ‘de duivel in persoon’ (Cocteau), ‘die vreselijke en innemende man’ (Debussy), ‘een magiër, een tovenaar’ (Poulenc) – diverse kwalificaties voor een enkele man wiens unieke karakter en tomeloze ambitie de Europese cultuur in beroering bracht.

Diaghilevs grootste verdienste was de oprichting van de vermaarde Ballets Russes in 1909. De producties van het ballet zorgden voor een ware artistieke revolutie in de vroege twintigste eeuw. Door zich te verbinden met kunstenaars als Picasso, Cocteau, Derain, Braque en Matisse en componisten als Stravinsky, Prokofjev en Debussy, werd zijn dansgezelschap een platform en laboratorium van de avant-garde. En niets heeft meer betekend voor het prestige en de verspreiding van die avant-garde in Europa dan Diaghilevs Ballets Russes.